حضرت عبدالله‌بن‌الحسن D

زمینه (از زیر پلکای پر خون) [حاج محمود کریمی]

نوحه (السلام علی عبدالله‌بن‌الحسن) [حاج محمود کریمی]

شور (جون می‌کنه یتیم جا مونده‌ی تو) [حاج محمود کریمی]

زمینه (می‌زنم دل به دریا) [حاج محمود کریمی]

زمینه (اکبر شد اربا اربا پس من چی) [حاج محمود کریمی]

زمینه (درسته که عمو بی‌پناهه) [حاج محمود کریمی]

زمینه (نه به اون که شیش ماهه رو خودت دادی دست عمو جون) [حاج محمود کریمی]

واحد (عمو رسیدم از حرم تا بیام با تو) [حاج محمود کریمی]

زمینه (دیگه واسه چی بمونم حالا که تو بی سپاهی) [حاج محمود کریمی]

شور (دست من قطع شده) [حاج محمود کریمی]

زمینه (من به یاری امام، مجتبای کربلام) [حاج محمود کریمی]

جفت (بین میدان غرق اشک و آهم ای عمو) [حاج محمود کریمی]

زمینه (چشمام پر از گریه) [حاج محمود کریمی]

زمینه (پر می‌کشم از خیمه‌ها مثل پرستوی مهاجر) [حاج محمود کریمی]

نوحه (عمه جان بنگر شمر ستمگر) [حاج محمود کریمی]

واحد (از درد تو تمام تنم تیر می‌کشد) [حاج محمود کریمی]

زمینه (عمو حسین مرا ببخش در آتش فراق شعله ور شدم) [حاج محمود کریمی]

واحد (آهی که می‌کشد جگر من مرا بس است) [حاج محمود کریمی]

زمینه (وقتی در آن غوغا در ظهر شورانگیز آن صحرا) [حاج محمود کریمی]

واحد (یک سمت سپاه یک سمت نگاه) [حاج محمود کریمی]

واحد (تشنه کام از حرم می‌رسد عبدالله) [حاج محمود کریمی]

روضه (بر لب اهل حرم جامی رسید) [حاج محمود کریمی]

روضه (خواهرم، جون تو و جون حرم) [حاج محمود کریمی]

روضه (لحظه آخره عمو داره میره) [حاج محمود کریمی]

روضه (تا چشم وا کردم در این دنیا تو را دیدم) [حاج محمود کریمی]

روضه (شجاعتش حسنی‌است) [حاج محمود کریمی]

روضه (روی دشتی پر خون) [حاج محمود کریمی]

روضه (باد سوزان و رخش تاول و گیسوش پریشان) [حاج محمود کریمی]

روضه (در رگ رگش نشانه خون کریم بود) [حاج محمود کریمی]