حضرت رقیه C

زمینه (خدا مرگم بده چه لب‌های پر از خونی) [حاج محمود کریمی]

زمینه (به قولت عمل کن دوباره) [حاج محمود کریمی]

زمینه (عمه بهم گفتی که بابام پیش خداست) [حاج محمود کریمی]

شور (کی گفته من بابا ندارم) [حاج محمود کریمی]

زمینه (وقتی میگن تا نیمه شب از قافله جا موندی) [حاج محمود کریمی]

واحد (چوبی به لبت نشسته دیدم) [حاج محمود کریمی]

شور (دیدنه دستای بسته اومدی) [حاج محمود کریمی]

زمینه (دیدمت نشناختمت تو چرا نمیشناسی منو) [حاج محمود کریمی]

زمینه (مثه ماه بی‌ستارم حالا که گوشواره‌ای ندارم) [حاج محمود کریمی]

واحد (عمه در چشم تو پیداست و من) [حاج محمود کریمی]

زمینه (بابا کجایی که آستین پاره‌ام شده معجرم) [حاج محمود کریمی]

زمینه (خرابه چراغونه امشب) [حاج محمود کریمی]

واحد (می‌دونی چرا صورت من شده کبود) [حاج محمود کریمی]

شور (به تنم دیگه جونی ندارم) [حاج محمود کریمی]

واحد (بگو کجایی، آهای آبروی آبرو کجایی) [حاج محمود کریمی]

واحد (دیگه خسته خسته خسته‌ام) [حاج محمود کریمی]

واحد (زخمی بی‌رمقه ویرونه منم) [حاج محمود کریمی]

جفت (شام را ویران کردم با ناله بابا بیا) [حاج محمود کریمی]

زمینه (من و یک عشق، عشقی که) [حاج محمود کریمی]

واحد (گفتم به خود یا که خبر از ما نداری) [حاج محمود کریمی]

زمینه (کارم آه و شب زنده داری) [حاج محمود کریمی]

زمینه (صدای اذون که میره بالا) [حاج محمود کریمی]

نوحه (کنج ویرانم آمده جانم) [حاج محمود کریمی]

واحد (دوباره پر زده سویت دل کبوتری‌ام) [حاج محمود کریمی]

واحد (پدر جان آمدی بی‌پیکری که) [حاج محمود کریمی]

روضه (کجایی بابا شده نماز من شکسته) [حاج محمود کریمی]

روضه (بابا به این خانه بنگر غریبانه) [حاج محمود کریمی]

روضه (ما که بودیم اهل پرده نشین) [حاج محمود کریمی]

روضه (زیر سایه یه نخل نشسته بود) [حاج محمود کریمی]

روضه (السلام علیک یا عطشان) [حاج محمود کریمی]

روضه (اینجا بهانه‌ها خودشان جور می‌شوند) [حاج محمود کریمی]

روضه (عمه شب محبوبه امشب) [حاج محمود کریمی]

روضه (هر چند بی ‌تو دیدم دوران پیری‌ام را) [حاج محمود کریمی]

روضه (از سفر آمدی و روشن شد) [حاج محمود کریمی]

روضه (صد ‌دانه یاقوت دسته به دسته) [حاج محمود کریمی]

روضه (عزادارای شب سوم، بیاید برای شب سوم عزا بگیریم) [حاج محمود کریمی]

روضه (بوسم لب و زخم سرت را) [حاج محمود کریمی]

روضه (آسمان تیره و تاریک و کدر بود در آن‌دم) [حاج محمود کریمی]

روضه (در دلی شهری سرد) [حاج محمود کریمی]