راجعون
زمینه (مرده بدم و زنده شدم) [حاج محمود کریمی]
شور (خوب خوبایی؛ خیلی آقایی) [حاج محمود کریمی]
شور (ای یار ای یار ای یار؛ عبّاس یا‌ابن‌کرار) [حاج محمود کریمی]
زمینه (شراره بی‌آبی، سوزونده لباتو) [حاج محمود کریمی]
تک (دیوونه منم؛ عاشقی که دلخونه منم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (توو خیمه هنوز، من سرلشکرتم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (ای کشته‌ی دور از وطن) [حاج محمود کریمی]
تک (به سمت گودال از خیمه دویدم من) [حاج محمود کریمی]
زمینه (از خون جوانان حرم) [حاج محمود کریمی]
واحد (ای بی‌کرانه؛ من عاشقانه) [حاج محمود کریمی]
زمینه (کارم آه و شب‌زنده‌داری) [حاج محمود کریمی]
روضه (خودم را می‌کشم سویت؛ دو پای ناتوان را نه) [حاج محمود کریمی]
شور (به تنم دیگه جونی ندارم) [حاج محمود کریمی]
واحد (زینب مضطرم؛ آمدم از حرم) [حاج محمود کریمی]
شور (عالم زینب، والا زینب) [حاج محمود کریمی]
شور (قدم قدم با هر دم) [حاج محمود کریمی]
شور (خواهر شاه کربلا، یا زینب) [حاج محمود کریمی]
جفت (در راه تو شهادت است، احلی من العسل) [حاج محمود کریمی]
زمینه (به پای پرچم سرخت چه سرها که نیفتادن) [حاج محمود کریمی]
شور (عشقت آبرومه؛ لطفت آرزومه) [حاج محمود کریمی]
زمینه (اگه بره سرم رو نیزه‌ها) [حاج محمود کریمی]
روضه (شد مقدّر که شود جام، حسن؛ باده، حسین) [حاج محمود کریمی]
واحد (تشنه‌کام از حرم می‌رسد عبدالله) [حاج محمود کریمی]
زمینه (دم آخر، صدا زد شاه عطشان) [حاج محمود کریمی]
زمینه (به اذن تو شمشیر می‌کشم) [حاج محمود کریمی]
شور (ای مشعل محفل الستم) [حاج محمود کریمی]
روضه (خاطرم نیست که از کی به تو عاشق شده‌ام) [حاج محمود کریمی]
زمینه (یه قافله امید) [حاج محمود کریمی]
زمینه (ای بالاترین نعمت) [حاج محمود کریمی]
زمینه (نوری توو عالم نبود، دین خدا هم نبود) [حاج محمود کریمی]
زمینه (اوّل به مدینه، مصطفی بر سر زد) [حاج محمود کریمی]
تک (اَنأ یا سلوتی و دنیای) [حاج محمود کریمی]
شور (به دست و پای دل، موی تو پیچید) [حاج محمود کریمی]
زمینه (توو صدات دعوت و شرمنده از این تأخیرم) [حاج محمود کریمی]
شور (قال الصّادق، عشّاق حسین) [حاج محمود کریمی]
واحد (زنگ اشترساز ماتم می‌زند) [حاج محمود کریمی]
واحد (فرود آیید یاران؛ وعده‌گاه داور است این‌جا) [حاج محمود کریمی]
زمینه (زده به دریا میر سپاه) [حاج محمود کریمی]
دودمه (گر تو روی، تنها شوم) [حاج محمود کریمی]
جفت (عبّاس نحن بحماک) [حاج محمود کریمی]
واحد (ای برادر! پاشو خواهرت رسیده) [حاج محمود کریمی]
شور (ببین دل زار زینب) [حاج محمود کریمی]
واحد (قرق میشه محدوده‌ی خیمه‌ها) [حاج محمود کریمی]
زمینه (ماه شب تار زینب، سالار زینب) [حاج محمود کریمی]
زمینه (از خیمه برون چو رسول‌الله) [حاج محمود کریمی]
زمینه (به زمین افتادی پر خون؛ کاش من جای تو بودم) [حاج محمود کریمی]
شور (به سر بریدت که فکر می‌کنم، می‌میرم؛ حسین جان) [حاج محمود کریمی]
واحد (بگو کجایی؛ آهای آبروی آبرو کجایی) [حاج محمود کریمی]
زمینه (ای برادر! خواهرت زینب رسیده) [حاج محمود کریمی]
شور (مانده‌ام تنها سالار مضطر من) [حاج محمود کریمی]
زمینه (گرد حرم دویده‌ام) [حاج محمود کریمی]
شور (كَطَهَ فی الخَلقِ) [حاج محمود کریمی]
زمینه (به قولت عمل کن دوباره) [حاج محمود کریمی]
شور (جبرئیل این روزا توو جاده‌ی کربلاته) [حاج محمود کریمی]
واحد (ای علمدار حسین یا اباالفضل) [حاج محمود کریمی]
واحد (از سرور هر دو عالم، نزد ما غم بهتر است) [حاج محمود کریمی]
تک (می‌زنم دم ز علمدار رشید حرم عشق) [حاج محمود کریمی]
شور (ای خانه‌ی دل بیت‌الحرمت) [حاج محمود کریمی]
زمینه (عشقا یه طرف، دنیا یه طرف) [حاج محمود کریمی]
زمینه (توو دل بارون، زیارت‌نامه می‌خونه دل مجنون) [حاج محمود کریمی]
روضه (پسر فاطمه! سلام سلام) [حاج محمود کریمی]
زمینه (ای حرمت در دل و جان، یا علی) [حاج محمود کریمی]
روضه (مادرم می‌گفت؛ یه‌روزی حسین از تو جدا میشه) [حاج محمود کریمی]
زمینه (تشنه بودیم؛ بوی آب می‌رسید از علقمه) [حاج محمود کریمی]
زمینه (یا سیّدالشهدا یا اباالاحرار) [حاج محمود کریمی]
زمینه (ای شیر شیرخواره؛ علی‌اصغر مدد مولا) [حاج محمود کریمی]
تک (به زمین خشک کربلا، آقام رسیده) [حاج محمود کریمی]
زمینه (لباس رزم اندازه‌ی تنت نشد) [حاج محمود کریمی]
زمینه (از زیر پلکای پر خون) [حاج محمود کریمی]
زمینه (مگه چی میشه که گلای منم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (شبای پریشونی با چشمای بارونی) [حاج محمود کریمی]
تک (یک‌لحظه توو خیمه‌گام) [حاج محمود کریمی]
تک (با هُرم مشعل‌ها، حرم گُر می‌گیره) [حاج محمود کریمی]
روضه (بابا تو برگشتی یا من خوابم؟) [حاج محمود کریمی]
واحد (حسین من! بیا و این دل شکسته را بخر) [حاج محمود کریمی]
جفت (شام را ویران کردم با ناله‌ی بابا بیا) [حاج محمود کریمی]
زمینه (یا ایّها‌الرّسول! بیا ببین رسیده منزل آخر حسین) [حاج محمود کریمی]
شور (سایه‌ی حرم تو، روی سرمه حسین) [حاج محمود کریمی]
شور (روزای بی‌تو چه غمگینه) [حاج محمود کریمی]
روضه (منم آن‌که ذرّه ذرّه‌ام شده‌است به عشق، مقیم تو) [حاج محمود کریمی]
روضه امام حسین B [حاج محمود کریمی]
روضه (نمیشه باورم که وقت رفتنه) [حاج محمود کریمی]
روضه (برای آن‌که نمی‌ریم؛ دم، اباالفضل است) [حاج محمود کریمی]
روضه (تو ابوفاضل و بر چرخ ادب قائمه‌ای) [حاج محمود کریمی]
روضه (پدرم ماتم‌اش خدادادی‌ست) [حاج محمود کریمی]
شور (خداروشکر گریه‌هام بی‌اختیاره) [حاج محمود کریمی]
روضه (احساس عبّاس؛ انفاس آل‌الله و خیرالنّاس عبّاس) [حاج محمود کریمی]
روضه (خونمون این‌طرفه) [حاج محمود کریمی]
روضه (نون و قلم نبی‌ست و مایسطرون حسین) [حاج محمود کریمی]
روضه (نگاه گریه‌داری داشت زینب) [حاج محمود کریمی]
روضه (خواهرت رسیده با قدّ خمیده) [حاج محمود کریمی]
روضه (باز نور نور باز شور شور) [حاج محمود کریمی]
روضه (تویی برتر از تو) [حاج محمود کریمی]
روضه (الا ای اشک! روحم پاک کردی) [حاج محمود کریمی]
روضه (شیری نداره مادر؛ پیش تو آبروم رفت) [حاج محمود کریمی]
واحد (چرا قهری؟ مگر تقصیر دارم؟) [حاج محمود کریمی]
زمینه (قمر آل‌الله، سپر ثارالله) [حاج محمود کریمی]
روضه (چه‌قدر بی‌خبر و بی‌هوا زدی نامرد) [حاج محمود کریمی]
روضه (پاشو نگاه کن که با چه حالی رسیده بابا) [حاج محمود کریمی]
روضه (اگه با زانو رسیدم؛ پام دیگه توون نداره) [حاج محمود کریمی]
زمینه (سر ظهره؛ پاشو اذون بگو) [حاج محمود کریمی]
روضه (بر زانو آمده، پسرش را صدا کند) [حاج محمود کریمی]
زمینه (می‌دونستم خیلی دوسم داره) [حاج محمود کریمی]
واحد (گفتم به خود یا که خبر از ما نداری) [حاج محمود کریمی]
زمینه (هنوزم منتظرم، منتظر تو) [حاج محمود کریمی]
واحد (زخمی بی‌رمق ویرونه منم) [حاج محمود کریمی]
واحد (چقدر نام تو زیباست اباعبدالله) [حاج محمود کریمی]
زمینه (شوریده و شیدای توام) [حاج محمود کریمی]
شور (نسیم به پرچم می‌خوره) [حاج محمود کریمی]
شور (هرجا که حرف عشقه) [حاج محمود کریمی]
زمینه (ستر ناموس نبوّت چون حجاب زینب است) [حاج محمود کریمی]
زمینه (برا مادر از طفلش چه سخته بی‌خبر باشه) [حاج محمود کریمی]
جفت (ویلاه یا لیث الحشد) [حاج محمود کریمی]
شور (پاییزه و برگ خزون) [حاج محمود کریمی]
زمینه (اباالفضل! ساقی طفلان حسین) [حاج محمود کریمی]
واحد (جلو چشمای من داری جون می‌کنی) [حاج محمود کریمی]
زمینه (ذره منم، مور منم؛ ابوفاضل دخیلک) [حاج محمود کریمی]
شور (ای سرو همیشه راست قامت) [حاج محمود کریمی]
زمینه (تو حسین‌ام بودی، من حسنت) [حاج محمود کریمی]
زمینه (گفته بودم بهش، توی خیمه نمی‌شینم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (اکبر شد اربا اربا پس من چی) [حاج محمود کریمی]
زمینه (من به یاری امام؛ مجتبای کربلام) [حاج محمود کریمی]
جفت (بین میدان غرق اشک و آهم ای عمو) [حاج محمود کریمی]
زمینه (رحمی به من که گریانم عمو) [حاج محمود کریمی]
زمینه (یک طرف اکبر به میدان می‌رود دامن کشان) [حاج محمود کریمی]
شور (صدا زدی عمو عمو جان دادم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (ملک خادم، ملک سائل، ملک دربان؛ علی‌‌اکبر) [حاج محمود کریمی]
زمینه (چه قیامت چه محشری) [حاج محمود کریمی]
زمینه (یا نجل خامس آل‌الله) [حاج محمود کریمی]
شور (چهل شبانه‌روز غم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (ای ماهی غرق خونم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (هو اللیث) [حاج محمود کریمی]
زمینه (خدایا! می‌بینی دارم می‌میرم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (ای علمدار من) [حاج محمود کریمی]
زمینه (حالا که مشکت شده پاره) [حاج محمود کریمی]
زمینه (لبّیک اللهم لبّیک) [حاج محمود کریمی]
روضه (به غیر امر مولایی هیچ نشناخت) [حاج محمود کریمی]
روضه (من کنار تو هستم و دشمن گرد جسم تو، جشن می‌گیرد) [حاج محمود کریمی]
روضه (گرفته خون چشم برادر حسین) [حاج محمود کریمی]
روضه (از سوز سینه می‌کشم آه) [حاج محمود کریمی]
شور (بی‌تو خشکم، خاکم، خرابم) [حاج محمود کریمی]
روضه (یادم میاد بچگیام) [حاج محمود کریمی]
روضه (تا آخرین ستاره‌ی شب را شمرده است) [حاج محمود کریمی]
روضه (این‌جا بهانه‌ها خودشان جور می‌شوند) [حاج محمود کریمی]
روضه (از سفر آمدی و روشن شد) [حاج محمود کریمی]
روضه (خورشید من! آمدی شبانه) [حاج محمود کریمی]
نوحه (کنج ویرانم؛ آمده جانم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (ای آب‌آور رشید زینب) [حاج محمود کریمی]
واحد (ای حسین! عشق منی) [حاج محمود کریمی]
زمینه (رفتی؛ برادرت تنهاتر شد) [حاج محمود کریمی]
زمینه (مستان سلامت می‌کنند) [حاج محمود کریمی]
زمینه (ای جلوه‌ی جلی حسین) [حاج محمود کریمی]
تک (تویی اون‌که با اسمت جون می‌گیرم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (علم به دوش سقّا) [حاج محمود کریمی]
تک (وای وای خدایا! برادر تشنم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (بابا! با پای پُر ورمم، دردسر حرمم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (توو آسمونایی، پیش خدایی بابا) [حاج محمود کریمی]
واحد (دارم می‌بینم با پاهای تاول‌زده) [حاج محمود کریمی]
واحد (به سمت دریا، تو می‌کشونی) [حاج محمود کریمی]
شور (هرجا برات گریه کنم، بهشته یا اباالفضل) [حاج محمود کریمی]
زمینه (گفت ای گروه هرکه ندارد هوای ما) [حاج محمود کریمی]
شور (گریونم و تا خیمه‌ها پر می‌زنم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (من زینبم؛ صاحب پرچم حیدرم) [حاج محمود کریمی]
واحد (سربند سرخ یا حسین شهید) [حاج محمود کریمی]
واحد (ای سرو خفته در چمن؛ عباس من) [حاج محمود کریمی]
واحد (آن یکی بوسید دستش) [حاج محمود کریمی]
زمینه (وقت جدایی رسید) [حاج محمود کریمی]
زمینه (مشک آب پاره شد، خیلی بد شد) [حاج محمود کریمی]
زمینه (عمو جونم! تا تو بودی، سر و سامونی داشتیم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (یه قلب مبتلا توو این سینه‌ست) [حاج محمود کریمی]
زمینه (تو دریچه‌ی چشم پر از اشکای غم تو می‌بینم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (ای شهید کرب‌و‌بلا) [حاج محمود کریمی]
شور (شب اوّل می‌باره چشمامون) [حاج محمود کریمی]
زمینه (از عطش، رنگت پریده؛ بالام ای بالام) [حاج محمود کریمی]
شور (من بی‌تو دلگیرم؛ از زندگی سیرم) [حاج محمود کریمی]
تک (وَالشَّمسِ وَضُحاها) [حاج محمود کریمی]
واحد (تو افتادی؛ من از دست دارم میرم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (دیگه جون نداره پاهام) [حاج محمود کریمی]
تک (به لیلای عشق مسیحا ای جانم) [حاج محمود کریمی]
واحد (از سینه اگرچه می‌کشم آه؛ برو) [حاج محمود کریمی]
زمینه (ای ماه تابانم ،یاسین قرآنم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (جانی و جانان؛ جان سنه قربان) [حاج محمود کریمی]
واحد (امیرالمومنین! صحرای محشر را تماشا کن) [حاج محمود کریمی]
شور (ماه ملک منظر باخ) [حاج محمود کریمی]
شور (جسمت زخمی مانده بر خاک) [حاج محمود کریمی]
زمینه (گفتی دنیا بی تو زندونه) [حاج محمود کریمی]
شور (ای به طوفان کربلا نوحم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (شب تاره، بی‌قراره؛ دلی که چاره نداره) [حاج محمود کریمی]
نوحه (دلخونتر از ابر و طوفان) [حاج محمود کریمی]
واحد (سر نی در نینوا می‌ماند اگر زینب نبود) [حاج محمود کریمی]
واحد (الهی داغ داره داغ دارم) [حاج محمود کریمی]
واحد (درگیر و دار قافیه ماندن، درست نیست) [حاج محمود کریمی]
واحد (دل به دریا زد و دریای دعا، پشت سرش) [حاج محمود کریمی]
زمینه (آسمون چرا نمی‌باره) [حاج محمود کریمی]
زمینه (حتّی تصوّر بی‌تو زندگی کردن، اصلا؛ ابدا) [حاج محمود کریمی]
واحد (پای قولی که دادی) [حاج محمود کریمی]
زمینه (مشکت صد‌پاره شده) [حاج محمود کریمی]
روضه (کاروان آمده از راه؛ پر از ماه) [حاج محمود کریمی]
زمینه (کنار علقمه، محشر به‌پا شد) [حاج محمود کریمی]
شور (دیدن تو آرزومه) [حاج محمود کریمی]
زمینه (خبر عمو اومده، نرسیده آب عزیزم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (از بین خیمه اومد سرباز شش‌ماهه) [حاج محمود کریمی]
زمینه (می‌روی قدری آرام‌تر) [حاج محمود کریمی]
زمینه (ای راز دل ثارالله) [حاج محمود کریمی]
تک (تو مهر سرخ طومار حسینی) [حاج محمود کریمی]
واحد (معنی سعادتی، هادی هدایتی) [حاج محمود کریمی]
تک (أین یسارک و الیمین) [حاج محمود کریمی]
واحد (آب کیمیا شده جیگرم) [حاج محمود کریمی]
شور (لای لای ددیم ادیوا) [حاج محمود کریمی]
زمینه (صدای اذون که میره بالا) [حاج محمود کریمی]
واحد (دیگه خسته‌ی خسته‌ی خسته‌ام) [حاج محمود کریمی]
زمینه (عرش حق را قائمه‌ای) [حاج محمود کریمی]
شور (موهام خاکی؛ جونم خسته) [حاج محمود کریمی]
زمینه (تموم افتخارم اینه) [حاج محمود کریمی]
واحد (دلخونتر از ابر و طوفان) [حاج محمود کریمی]
زمینه (بی لب تو آب، سراب عظیم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (تیغ دست حسن، منم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (هر گرفتاری، سراغ آستانش را گرفت) [حاج محمود کریمی]
زمینه (جاریه میون رگ‌هام) [حاج محمود کریمی]
واحد (من همه‌جا سر به هوامو) [حاج محمود کریمی]
واحد (با داغ عشق، گرم می‌شم) [حاج محمود کریمی]
شور (خدا عشق تو رو توو دلم انداخت) [حاج محمود کریمی]
زمینه (شده شب تار، هر روزم) [حاج محمود کریمی]
واحد (من از بس غصّه دارم که میشه صدتا کتابش کرد) [حاج محمود کریمی]
واحد (یاد بابام که می‌افتم، دست‌وپا گم می‌کنم) [حاج محمود کریمی]
جفت (من نورم؛ نوه‌ی نور، فوق کلّ نورم) [حاج محمود کریمی]
شور (کی ببینیم همو؟! کجا ببینیم همو؟!) [حاج محمود کریمی]
زمینه (کربلا اگه کربلا شد) [حاج محمود کریمی]
شور (یه‌روز میای؛ یه‌روز همه دنیا، اقتدارو می‌بینن) [حاج محمود کریمی]
شور (وقتی که نفس توو سینه، زندونه) [حاج محمود کریمی]
واحد (ای عمو! دیدم از مرکب آخر افتادی) [حاج محمود کریمی]
جفت (جادّه منتهی به نور مرقد لیلی) [حاج محمود کریمی]
شور (دل‌دادن، گناه نیست) [حاج محمود کریمی]
جفت (أناالقاسم؛ أنا ابن حسین) [حاج محمود کریمی]
شور (ای شهد شیرین عاشقی) [حاج محمود کریمی]
روضه (راه فرات، رومون بسته) [حاج محمود کریمی]
زمینه (خورشیدم تویی؛ آوارت منم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (شهیدم کاکلش در خون غلطونه) [حاج محمود کریمی]
زمینه (نور حریم ثارالله) [حاج محمود کریمی]
واحد (می‌گیرم از چشمام اشکارو) [حاج محمود کریمی]
زمینه (یا اباالغوث! اباالوفا؛ برگرد) [حاج محمود کریمی]
واحد (منّت خدای را عزّوجل) [حاج محمود کریمی]
جفت (تشنه‌ام ساقی؛ بریز در پیاله‌ام خم مشتاقی) [حاج محمود کریمی]
شور (یارا یارا یارا! تو علّت تپیدن‌هایی) [حاج محمود کریمی]
شور (نیلوفر مرداب دنیایم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (چه جلالی؛ فتبارک الله) [حاج محمود کریمی]
شور (هرنفس آواز عشق می‌رسد از چپ و راست) [حاج محمود کریمی]
بخش نهم - شور (ای یارا یارا! جانا جانا) [حاج محمود کریمی]
زمینه (خدا مرگم بده؛ چه لب‌های پُر از خونی) [حاج محمود کریمی]
زمینه (بابا بی تو بی‌تابم) [حاج محمود کریمی]
شور (من و یاد رویت؛ طاق محراب ابرویت) [حاج محمود کریمی]
زمینه (مهمون آسمونی من، برای شما می‌میرم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (عجب سروی؛ عجب ماهی؛ عجب یاقوت و مرجانی) [حاج محمود کریمی]
زمینه (میون شعله‌ها آه) [حاج محمود کریمی]
شور (به چشم تو بدهکارم) [حاج محمود کریمی]
شور (واسم نگاهت نفسه) [حاج محمود کریمی]
شور (منم کمترین بنده‌ی تو؛ تو شاهی) [حاج محمود کریمی]
زمینه (جبرئیل، بال می‌زنه دور و بر قافله‌ی آل‌الله) [حاج محمود کریمی]
روضه (شبا اشکای خورشیدو) [حاج محمود کریمی]
شور (همه جا کربلا؛ همه جا نینوا) [حاج محمود کریمی]
روضه (عمری‌ست یاد حنجر تو، گریه می‌کنم) [حاج محمود کریمی]
روضه (ای که در آسمان هر غم‌زده مهتاب تویی) [حاج محمود کریمی]
روضه (نفس از پرده‌ی احساس زنم) [حاج محمود کریمی]
روضه (ببین دل زار زینب) [حاج محمود کریمی]
روضه (منم زینب که معنای وفایم) [حاج محمود کریمی]
روضه (بابا! به این خانه بنگر غریبانه) [حاج محمود کریمی]
روضه (زیر سایه‌ی یه نخل نشسته بود) [حاج محمود کریمی]
روضه (خواهرم! جون تو و جون حرم) [حاج محمود کریمی]
روضه (هوا گرم است و تب‌دار است) [حاج محمود کریمی]
روضه (لالا لالا لالایی گل پونه) [حاج محمود کریمی]
روضه (ای شرف عالم و آدم، سلام) [حاج محمود کریمی]
روضه (تو که از روز ولادت، دل بابا بردی) [حاج محمود کریمی]
مناجات (یا این دل شکسته ما را صبور کن) [حاج محمود کریمی]
مناجات (خسته شدم، بریده‌ام آقا؛ شتاب کن) [حاج محمود کریمی]
روضه (همه‌ی دنیا برای بقیه) [حاج محمود کریمی]
زمینه (دلم اسیر دام حسینه) [حاج محمود کریمی]
زمینه (حُسینم واحسین گفت و شنودم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (سری به نیزه بلند است) [حاج محمود کریمی]
جفت (علمدار حضرت ولی؛ قاسم سلیمانی) [حاج محمود کریمی]
زمینه (عمّه‌ی سادات بی‌قراره) [حاج محمود کریمی]
جفت (دست من قطع شده) [حاج محمود کریمی]
زمینه (پیغام کربلا به نجف برد جبرئیل) [حاج محمود کریمی]
شور (بی اباالفضل، زندگی شبیه جون‌کندنه) [حاج محمود کریمی]
زمینه (بسم ربّ‌النور، نور کرب‌و‌بلا) [حاج محمود کریمی]
زمینه (خوابیدم؛ خوابت‌رو دیدم بابا) [حاج محمود کریمی]
شور (بگو کجایی! تاب دوری و هجران ندارم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (گریه‌هات کشته منو؛ جان مادرت فاطمه، صبر کن) [حاج محمود کریمی]
زمینه (چشماشو بسته؛ پسرم بی‌قراره عموشه) [حاج محمود کریمی]
زمینه (توو دلای ما یه حرمه) [حاج محمود کریمی]
واحد (اولّین روز است بی‌گهواره می‌گردی علی) [حاج محمود کریمی]
تک (به فرمان تو، میشه دل ما عازم) [حاج محمود کریمی]
زمینه (دامن کشان رفتی؛ دلم زیر و رو شد) [حاج محمود کریمی]
زمینه (گفتم میای؛ با اکبر میای) [حاج محمود کریمی]
شور (کی گفته من بابا ندارم) [حاج محمود کریمی]
شور (مادرم فاطمه‌ست) [حاج محمود کریمی]
شور (کارم تمومه؛ نمونده جونی به تنم) [حاج محمود کریمی]
روضه (دل، خون؛ نگاه، بسته؛ نفس، حبس؛ خون، روان) [حاج محمود کریمی]
روضه (هنگامه‌ی غم شد) [حاج محمود کریمی]
روضه (صدای گریه میاد از پس پرچین دلامون) [حاج محمود کریمی]
روضه (والشّمس، همان طلعت نیکوی حسین است) [حاج محمود کریمی]
روضه (به سینه هرکه تمنّای کربلا دارد) [حاج محمود کریمی]
روضه (دامن کشان رفتی؛ دلم زیر و رو شد) [حاج محمود کریمی]
روضه (من آسمان نور و عبّاس آفتابم) [حاج محمود کریمی]
روضه (ای مشرف بر تمام هستی) [حاج محمود کریمی]
روضه (من علم حجب و حیا، زینبم) [حاج محمود کریمی]
روضه حضرت زینب C [حاج محمود کریمی]
روضه (ماجرای کربلا، شرح بلای زینب است) [حاج محمود کریمی]
روضه (اگر آتش به دلت هست و اگر تب داری) [حاج محمود کریمی]
روضه (ما که بودیم اهل پرده‌نشین) [حاج محمود کریمی]
روضه (صد دانه یاقوت دسته‌به‌دسته) [حاج محمود کریمی]
روضه (کجایی بابا؟! شده نماز من شکسته) [حاج محمود کریمی]
روضه (تا چشم وا کردم در این دنیا، تو را دیدم) [حاج محمود کریمی]
روضه (پدرش صاحب‌علم بود) [حاج محمود کریمی]
روضه (تا به زمین خورد گل مجتبی) [حاج محمود کریمی]
روضه (رخت از بوسه‌ای بی‌گاه می‌سوخت) [حاج محمود کریمی]
تک (یا من غدوت للوفاء مقیاسا) [حاج محمود کریمی]
- راجعون